Bu gün ne yazayım diye düşündüm. O kadar çok konu var ki üzerinde durulacak... Bir yanda vatanımız için gözünü kırpmadan göreve gidip şehitlik mertebesine ulaşan şehitlerimiz; diğer yanda tacizciler, kadın peşinde koşan evli erkekler veya evli erkeklerin peşinde koşan kadınlar; öte yandan ekmeğinin peşinde koşan üniversite mezunu gençlerimiz; diğer taraftan çıplak bacaklarla yapılan reklamlar ve bu reklamların bazı erkeklerde farklı duygularla sapıklığa yol açması... Üzerine düşünülebilecek o kadar çok konu var ki... engellilerimiz, insanlarımız, daha nice konular... Ne kadar insan arzu ettikleri emellerine ulaşabiliyor acaba? İnsanların bir kısmı nasıl yaşıyor? Nerede yaşıyor? Aslında büyük şehirlerde yaşayanlar mutlu görünüyorlar; ama o kadar çok sorunları var ki; bunu sadece kendileri biliyorlar. Yinede hayatı toz pembe görmeyi birer sanat haline haline getirmişler... Ne güzel değil mi? Buna da yaşam sanatı diye bilir miyiz? Öyle ya, dünyaya gelişimiz; hayata tutunmamız; nefes almamız zaten birer sanat değil mi?
Yazar: Azimet Yeğin
Yorumlar
Yorum Gönder