Bir varmış, bir yokmuş; evvel zaman içinde, kalbur saman içinde; develer tellal iken, pireler berber iken, ben dedemin beşiğini tıngııır mıngııır sallar iken; çook da uzak olmayan ülkelerin birinde bir domates yaşarmış. Domatesin yanakları al, göbeği kocamanmış. Bıyıkları yokmuş, her gün sinekkaydı traş olurmuş çünkü. Günler günleri; yıllar yıları kovalamış, derken bizim göbekli al yanaklı domatesimiz, gelmiş 104 yaşına. Demiş ki; artık evlenmeliyim.
Karabağ Azerbaycandır!