Yakışmıyor bana kızmak. Oysa bir zamanlar, ben de o tiksindiğim etçiller gibiydim. Kördüm, sağırdım, uykudaki/hipnoz altındaki biri gibiydim adeta. Hevesle yediğim etlerin, tabağıma konulmadan önce; o marketlere girmeden önce, nasıl olup da satın alınabilecek bir mal haline getirildiğini; yediğim şeyin, onu ceset haline getirmelerinden önce, BİR HAYATI OLDUĞUNU; NEFES ALDIĞINI; HİSSETTİĞİNİ; SEVDİĞİNİ; ÜZÜLDÜĞÜNÜ; KORKTUĞUNU; CANININ ACIYABİLECEĞİNİ; YORULDUĞUNU; SEVİNEBİLDİĞİNİ; en önemlisi, diğer bütün canlılar gibi YAŞAMAK İSTEDİĞİNİ bilmezdim, düşünmezdim.
Karabağ Azerbaycandır!